Vanaf het moment dat ik voor de eerste keer Russisch hoorde bij een vriend thuis was mijn interesse gewekt. Ik twijfelde eerst wel om toch voor een courantere taal te kiezen, maar de studie van iets ‘onbekend’ was veel aantrekkelijker. Tijdens de opleiding heb ik mijn talenkennis nog uitgebreid door mijn tweede taal Sloveens en door een minor Spaans te volgen. Ik heb de taalmicrobe trouwens goed te pakken, want ik volg momenteel een cursus Pools in avondonderwijs.
Omdat taal mij fascineert, solliciteerde ik na mijn studies bij een vertaalbureau in Gent en heb ik deelgenomen aan het examen bij de Europese Commissie voor de functie van vertaler Sloveens-Engels. Beide pogingen draaiden op niets uit, en ik vond het niet gemakkelijk om in andere richtingen te zoeken: duizenden job-omschrijvingen voor administratief en commercieel talent, maar niemand legt je uit wat zo’n job eigenlijk inhoudt. Uiteindelijk verliep mijn zoektocht vlotter dan verwacht: Ik las ergens dat de gemiddelde sollicitant 65 brieven verstuurt voor hij een job vindt en net na het versturen van mijn 65e brief, kreeg ik een telefoontje van Hacos, een producent van chocolademachines, dat ik daar als commercieel bediende kon beginnen.
Als commercieel bediende ben ik verantwoordelijk voor de verkoop van chocolademachines in Oost-Europa. Het is veelzijdige, maar ook vrij hectische job. Ik heb veel contact met klanten zowel telefonisch als ter plaatse. Ik zorg ervoor dat ze tevreden blijven, volg de bestelling op, zorg voor offertes,… Daarnaast zorg ik ook voor de administratieve ondersteuning voor de regio West-Europa. Tijdens onderhandelingen met klanten zorgt mijn culturele achtergrond van de opleiding Oost-Europese Talen en Culturen er vaak voor dat wij bepaalde deals kunnen binnen halen. Dit was bijvoorbeeld het geval voor onze samenwerking met Roshen, het chocoladebedrijf dat opgericht werd door de Oekraïense president Poroshenko. Naast mijn culturele kennis gebruik ik mijn talenkennis, vooral dan het Russisch, bijna dagelijks. Soms is het taalgebruik vrij technisch, maar dit leer je vrij snel on the job. Af en toe werk ik ook samen met Sloveense klanten. Mijn talenkennis heb ik vooral kunnen aanscherpen via zomercursussen. Als je in België blijft en je dus enkel de
kennis uit de lessen als achtergrond hebt, schiet je eigenlijk wat tekort… Tijdens mijn verblijf in Petrozavodsk na de tweede Bachelor en het jaar erop in Ljubljana werd ik verplicht om constant in die vreemde talen te communiceren. Niet gemakkelijk, maar wel enorm leerrijk. Ik zou iedereen aanmoedigen om zoveel mogelijk naar het buitenland te gaan. Studenten moeten profiteren van de mogelijkheden die ze hebben: zomercursussen, Erasmus, zelf rondreizen… Zelf ben ik door familiale redenen niet op Erasmus vertrokken en daar heb ik nog steeds spijt van.
Studeren aan de opleiding Oost-Europese Talen en Culturen is anders dan bij andere opleidingen. Doordat de opleiding redelijk klein is, voelt de groep aan als een grote familie. De drempel om docenten en proffen aan te spreken is heel erg klein en door studentenvereniging Slavia leren studenten elkaar over de jaargrenzen heen kennen. Contacten met oudere studenten bieden trouwens heel wat voordelen: ze kunnen je raad en tips geven over bepaalde vakken en examens, ze lenen soms goede notities uit en kunnen je vaak helpen met examenstress… Een nadeel van de opleiding was dat we niet heel veel begeleiding bij het schrijven van papers en scripties kregen. In het begin tastte ik hierbij erg in het duister. (nvdr.: in het nieuwe programma worden vanaf tweede Bachelor lessen methodologie ingebouwd, die het schrijven van papers en scripties zullen ondersteunen).
Een tip die ik nog wil meegeven: Zoek een goed evenwicht tussen je studie en het studentenleven. Hou er wel rekening mee dat dit evenwicht voor iedereen op een andere plaats ligt; iedereen heeft zijn eigen grenzen, het is dus belangrijk om jezelf te leren kennen!