Talen hebben me altijd geïnteresseerd, maar ik wou graag een iets exotischere taal leren, daarom koos ik voor de opleiding Oost-Europese Talen en Culturen. Het feit dat ik Russisch kon combineren met nog een tweede Oost-Europese taal en zelfs nog met een derde taal zoals Turks of Nieuwgrieks, heeft me over de streep getrokken om in Gent te gaan studeren. Mijn tweede Slavische taal is Bosnisch-Kroatisch-Servisch (BKS) geworden. Aanvankelijk maakte ik de keuze voor BKS uit praktische overwegingen, met die taal kun je immers in bijna heel de Balkan terecht, maar ondertussen ben ik ook echt van de taal gaan houden. Via de minor Talen en Culturen van Zuidoost-Europa kon ik ook Nieuwgrieks, een taal die me al altijd gefascineerd heeft, aan mijn lijstje toevoegen.
Toen ik met mijn studies begon, wist ik helemaal niet wat ik er later mee zou doen. Na de opleiding Oost-Europese Talen en Culturen wist ik echter dat ik graag met mijn talenkennis aan de slag wou. Daarom heb ik nog een master tolken en een postgraduaat conferentietolken in Antwerpen (KUL) gevolgd. Na deze studies heb ik redelijk vlot werk gevonden, maar helaas niet meteen als tolk. Mijn eerste baan was bij een internationaal logistiek bedrijf waar ik mijn Russisch goed kon gebruiken. De logistieke sector is trouwens zeer interessant voor Slavisten: de kennis van Oost-Europese talen is er een enorm pluspunt en ze zoeken dus ook vaak mensen met zo’n profiel. Ongeveer een jaar later heb ik een accreditatietest bij de Europese instellingen afgelegd en mocht ik beginnen als freelance conferentietolk voor de Europese Commissie, de Europese Raad en het Europees Parlement.
Als conferentietolk volg je de vergaderingen vanuit een cabine en tolk je simultaan vanuit de vreemde taal naar de moedertaal. Ik tolk uit het Kroatisch en het Engels naar het Nederlands. De vergaderingen gaan over de meest uiteenlopende onderwerpen waardoor het altijd interessant blijft en je constant bijleert. Bij het tolken komen de kennis en de vaardigheden van de opleiding OETC zeker van pas. Als tolk is het belangrijk om je in te leven in de spreker en dat lukt uiteraard veel beter als je niet alleen de taal, maar ook de culturele, literaire en historische achtergrond kent.
Ik zou zeker opnieuw voor de opleiding kiezen. In de eerste plaats omdat je vele talen kunt combineren, maar ook door de erg persoonlijke aanpak. De leerstof was niet alleen boeiend, maar doordat er niet zoveel studenten waren zoals in de meeste andere opleidingen, werd die ook voor kleinere groepjes gebracht. Hierdoor konden we langer stilstaan bij bepaalde punten en was er tijd en ruimte om in discussie te treden met de docenten en elkaar. De ‘sfeer en gezelligheid’ van de opleiding is me ook sterk bijgebleven. Daarnaast heeft de opleiding ook mijn interesse in Russische literatuur aangewakkerd. Op dat vlak is er echt een wereld voor mij open gegaan. Wat ik wel gemist heb is een soort stage of ander praktijkgericht vak. Dit zou me beter hebben voorbereid op het leven na de Slavistiek. (nvdr.: ondertussen werd aan het masterprogramma een keuzevak Stage toegevoegd.)
Aan toekomstige studenten wil ik nog zeggen: kies vooral voor een opleiding waarin je geïnteresseerd bent. Dat maakt studeren veel gemakkelijker! Je ontdekt gaandeweg wel waar je terecht komt (en wil komen).